قیامی که رژیم خامنه‌ای به لرزه انداخت!

قیامی که رژیم خامنه‌ای به لرزه انداخت! 

عبدالرحمن گورکی

علی خامنه‌ای، دیکتاتور ایران، در روز ۲۸ آبان در پنجمین روز قیام مردم در ایران، در دیدار با گروهی از حقوق بگیرانش گفت: «ما در عرصه‌ جنگ نظامی و سیاسی و امنیتی دشمن را عقب زدیم». حسن روحانی، رئیس‌جمهور ورشکسته‌اش نیز در جلسه هیأت دولتش ضمن مجیزگویی برای علی خامنه‌ای، در وقاحت آخوندی روی دست او بلند شد و قیام کنندگان را «آشوب طلب»، «ضد وطن»، «شرور»، «ترویست» خواند. سوال این است که از جانب رژیم به چه کسانی «مردم» گفته می‌شود؟!

پاسدار محمد باقر قالیباف در مناظره تلویزیونی دور دوازدهم ریاست جمهوری آخوندها می‌گفت رژیم آخوندی فقط حمایت 4 درصد از مردم ایران را دارد. پس می‌توان نتیجه گرفت که از نقطه نظر خامنه‌ای و روحانی و دیگر سران این رژیم، «مردم» به این دسته از ایرانیان اتلاق می‌شود. یعنی جمعیتی 4 درصدی از جمعیت 85 میلیونی ایران. لابد قالیباف آن روز خودش نمی‌دانست که انگشت روی چه واقعیت روشن و مهمی گذاشته است. وی جامعه را به یک اقلیت 4درصدی حاکم و یک اکثریت 96 درصدی تقسیم کرد.

البته برای کسانی که اندک شناختی از این رژیم فاشیستی دارند از قبل روشن بود که در فرهنگ و ادبیات آخوندهای حاکم بر ایران، واژه‌هایی همچون اسلام، مردم مسلمان ایران، ایران اسلامی، مردم ایران و .... القاب خودساخته‌یی هستند که اشاره به همان جمعیت 4 درصدی است که قالیباف گفت. وگرنه اسلام و ایران و مردم کجا و یک مشت آخوند و جانی و قاتل و غارتگر کجا؟!

بر همین اساس طبیعی است که هر ایرانی مخالف رژیم فاشیستی ملاها از دریافت مدال‌هایی همچون شرور و تروریست و آشوبگر و ... از جانب ولی فقیه و همپالکی‌هایش افتخار کند!

اخیرا خانم مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران در یک موضعگیری روشن علیه سران رژیم آخوندی گفت: «اگر قیام و شورش برای به‌زیر کشیدن ولایت فقیه و برقراری آزادی و دموکراسی و برابری شرارت و ناامنی برای نظام آخوندی است،‌ جوانان قیام‌آفرین، کانون‌های شورشی، و همه مجاهدین و مبارزین به‌آن افتخار می‌کنند».

اکنون شهرهای ایران یک بار دیگر سیمای شورش، قیام و همدلی میان مردم به خود گرفته‌اند. بعداز چهل سال جنایت و غارت و چاولگری آخوندها مردم چیزی برای از دست دادن ندارند. بالاخص جوانان جان برکف به قیام برخاسته‌اند. بیش از 300 تن از مردم که عمدتا جوانان ایرانی هستند ظرف یک هفته قیام جان باخته‌اند. آمار مجروحان بالغ بر 4000 نفر و آمار دستگیرشدگان نیز بالغ بر 10000 نفر است.

رهبر مقاومت ایران، آقای مسعود رجوی در ۱۳آبان طی پیامی گفت: «حاکمیت آخوندی بسا لرزه‌های سرنگونی در پیش دارد» و تأکید کرد که «باید...خود را برای تهاجم حداکثر و جنگ صد برابر آماده کنیم». ۱۰روز بعد این لرزه‌ها را همه به چشم دیدند.

نتیجه اینکه اکنون قیام در مسیر قانونمند خود در حرکت و در پیشروی به سوی پیروزی است. مردم ایران و در پیشاپیش آنها، کانونهای شورشی که نقش هدایت و رهبری قیام را دارند هر روز بر خشم خود افزوده و عزم جزم دارند که سرنگونی رژیم فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران با به زیر بکشند.

اکنون پرونده‌های جنایت و غارت آخوندها توسط مردم و قیام‌کنندگان گشوده شده‌اند. آنها از سکوت و بی‌عملی جامعه جهانی برای حسابرسی از آخوندها به ستوه آمده و خودشان مسئولیت گشودن پرونده‌ها را به دست گرفته‌اند. خمینی و بعداز مرگ وی، خامنه‌ای با بسیج کردن تمامیت ارگانهایشان بر آن بودند که جنایات و غارتگری‌هایشان را با تبلیغات دروغین و شیطان سازی علیه مقاومت ایران بپوشانند (و البته که در این کار ننگین، مماشاتگران غربی همکار و همدستی‌شان کرده بودند) و رژیم‌شان را تثبیت شده جا بیاندازند و به موازات آن مقاومت و نیروی محوری آن، یعنی مجاهدین را «تمام شده» و فاقد پایگاه مردمی در جامعه معرفی کنند. اما به قول رهبر مقاومت ایران، آقای مسعود رجوی، مگر می‌شود بهار را از بازآمدن و خورشید را از طلوع کردن بازداشت.

حالا و در سالهای اخیر، علی خامنه‌ای و دیگر سران رژیم باید نتیجه تلاشهای مذبوحانه خود را در قیامهای خروشان مردم ایران باید دیده باشند که با هر گامی از آن، تمامیت رژیم‌شان به لرزه افتاده است. اگر روزی در تلاش بودند بر قتل عام 30 هزار زندانی سیاسی سال 1988 سرپوش بگذارند اکنون جوانان زیر 30 سال به دادخواهی آنها به میدان نبرد علیه ملاها شتافته‌اند. پس مقاومتی ریشه‌دار و یک نیروی سازمانیافته در صحنه حضور فعال دارد!!

آنچه در دو سال اخیر در ایران تحت اشغال آخوندها به طور فعال به چشم می‌خورد گویای این حقیقت است که اوضاع دیگر به گذشته برنمی‌گردد و سرنگونی این رژیم یک امر حتمی و قریب‌الوقوع است. نه جنایات این رژیم فراموش شدنی بوده و هستند و نه مردم و مقاومت ایران از جنایتکاران خواهند گذشت.

خانم رجوی اخیرا در پیامشان تحت عنوان «ایران شورشگر بپا می‌خیزد» گفت: «ارتش بیکاران و گرسنگان، ارتش زنان و سرکوب شدگان و آنانی که جز زنجیرهایشان چیزی برای از دست دادن ندارند، از پا نمی‌نشینند و تسلیم نمی‌شوند. در فکر اصلاح و جذب انتظامی و سپاه رژیم نیستند، بلکه می‌خواهند از ریشه این رژیم را براندازند».
وی همچنین افزود:‌ «دیگر نه «امداد غیبی» و مماشات دولتهای غربی، نه بازی اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، نه‌جنگ و جنایت در عراق و لبنان و سوریه، نه چوب زیر بغل اتمی، نه پول‌های غارت شده نفت، و نه حتی لباس‌شخصی و طیف مزدوران چند وجهی و رنگارنگ اطلاعاتی، دردی دوا نمی‌کند و نمی‌تواند رژیم را از سقوط محتوم و شتابان برهاند».

24 آبانماه 1398