سقوط رژيم ملاها حتمي است!
نگاهي به تعادل
قواي جديد فيمابين رژيم تروريستي ملاها و
مقاومت ايران
عبدالرحمن گوركي (مهابادي)
ولي فقيه ملاها در ماههاي پاياني سال گذشته به خوبي حس كرده
بود كه سال جديد ايراني، سال تحولات بزرگ در رابطه با ايران خواهد بود. اين حس نه
صرفاً به استناد تحولات بين‌المللي مرتبط با ايران، كه البته در تاريخ مرتبط با
اين منطقه از جهان بي‌نظير است، بلكه به اعتلاء و گسترش مقاومت ريشه‌داري مستند
بود كه عليه رژيم در جامعه ايران در جريان است.
حسِ علي خامنه‌اي كه در وحشتش از تحولات امسال بيشتر متجلي
است، ريشه در اين واقعيت دارد كه مقاومت ايران بعداز خروج پيروزمند از عراق،
توانسته بسياري موانع گذشته را پشت سر بگذارد و اكنون فعاليت خود را، در داخل
شهرهاي ايران متمركز كرده است. اين امر براي رژيم يك واقعيت شوك‌آور بود. به طوري
كه بارها خامنه‌اي و ساير سران رژيم در علن به آن اذعان نموده‌اند.
تا قبل از خروج مجاهدين خلق از عراق، ملاها توانسته بودند
با استفاده از سياست كثيف مماشات با آخوندها اين مقاومت را زير ضرب ببرند. اما
امروز صحنه طور ديگري است و به يمن پايداري همين مقاومت ِتاثيرگذار، زنگ پاياني
عمر رژيم ملاها به صدا درآمده است.
تغيير شرايط و عبوردادن سرفرازانه مقاومت از اين گردنه‌ها،
از هنر‌هاي منحصر به فرد رهبري مقاومت ايران و سازمان پيشتاز آن. سازمان
مجاهدين خلق ايران است. سند گوياي اين
واقعيت در سال‌هاي اخير، وحشت، تروريسم و شيطان‌سازي ملاها عليه مقاومت ايران است.
آنها در سال گذشته به‌طور افسارگسيخته‌يي براي ضربه زدن به مقاومت، وارد عمل شده و
حتي ديپلماسي خود را نيز به خدمت تروريسم درآورد‌ه‌اند. زيرا بقاي خود را در
نابودي مقاومت جستجو كرده‌اند. اما به قول اين ضرب‌المثل ايراني كه «آب رفته به
جوي باز نخواهد شد»، مسير سرنگوني ملاها بي‌بازگشت شده است.
اكنون در بستري كه سازنده‌اش جز مقاومت و قيام مردم
ايران نبوده و نيست، سياست و استراتژي دولت‌هاي جهان دستخوش تغييرات جدي شده است. تحريم‌هاي اقتصادي عليه رژيم تروريست حاكم بر ايران به
نقطه «حداكثري» رسيده و سياست مماشات با رژيم شكست خورده است. زيرا نتيجه آن، چيزي
جز نابودي ايران و جنگ افروزي و گسترش تروريسم در منطقه نبوده است. اكنون نه اروپا
و نه حتي روسيه نمي توانند اين رژيم را از بحرانهاي لاعلاجي كه در داخل و خارج
ايران با آن روبروست نجات دهند.
آنچه در اين شرايط قابل توجه است، كنفرانس سران عرب
در مكه است كه تصمیمات اتخاذ شده در آن بر این حقیقت صحه
گذاشت که رژیم ایران عامل اصلی جنگ و ناامنی در منطقه است. ملاها
با سوءاستفاده از سياست‌ها و استراتژي‌هاي اشتباه ديگران توانسته‌اند بخش‌هايي از
اين منطقه و بالاخص عراق را گروگان بگيرند و از آن براي صدور تروريسم و بنيادگرايي
و كشتار مخالفان استفاده نمايد. اعتراض عراق نسبت به تصميمات كنفرانس سران عرب در
مكه نشان داد كه اين كشور كماكان تحت هژموني رژيم ملاهاست. لذا اخراج ملاها از اين
كشور و ريشه‌كني عوامل دست‌نشانده آنها در عراق يك ضرورت مبرم است.
مقاومت ايران بارها اعلام كرده است كه اگر
قلب بنيادگرايي اسلامي در بيت‌العنكبوت ولايت فقيه خاموش نشود حزب‌الشيطان و داعش
و ديگرِ گروههاي تروريستي اين رژيم به حيات خود ادامه خواهند داد.
در بستري كه اكنون شاهد آن هستيم، سرنگوني رژيم
ملاها كاملا در دسترس و قريب‌الوقوع است. در اين بستر است كه جامعه جهاني و بالاخص
كشورهاي عربي، بيش از هر زمان ديگري ثبات و امنيت خود را در حمايت از قيام و
مقاومت مردم ايران خواهند يافت و راهي جز به رسميت شناختن مقاومت ايران در پيش رو
نخواهند داشت. اين همان نقطه چرخشي است كه در تعادل قواي جهاني و منطقه‌يي پديدار
شده و آخوندها از آن به وحشت افتاده‌اند.
آنچه در اين ميان تماشايي است، سلسه اظهارات وحشت‌آلود
مقامات رژيم ملاها در رابطه با مقاومت ايران و موقعيت لرزان آنها از اين جهت است.
از شعارها و قدرت‌نمايي‌هاي پوشالي تا تهديدات پهلوان پنبه‌يي عليه اين و آن، كه
تماما در زمرة مجموعه اقدامات تكراري هر ديكتاتوري در مرحله پاياني‌اش است. با اين
تفاوت كه اين يكي، بسيار شكننده‌تر و توخالي‌تر از بقيه ديكتاتورهاست!
اكنون در روزهاي مياني سال جاري ميلادي هستيم كه معمولا
مصادف است با مجموعه فعاليتهاي سالانه مقاومت ايران در دو سوي مرزهاي ميهن. لذا
نبايد ترديد كرد كه عقربة حسگرهاي خامنه‌اي روي قسمت قرمز است و وحشت ملاها در
نقطه ماكزيمم. زيرا امسال مقاومت ايران در تعادل قواي موجود، نقش تعيين كننده‌اي
در صحنه داخلي و بين المللي عليه رژيم دارد و فعاليت گسترده‌اي كه در پيش رو دارد
معادلات را هر چه بيشتر عليه آخوندها خواهد چرخاند. اين مقاومت آلترناتيوي مردمي و مشروع است كه برآمده از چهل سال نبرد بي‌وقفه عليه
آخوندها و حمايت گسترده بين‌المللي مي باشد، با پلاتفرمي پيشرفته براي ايران آزاد فردا كه جدايي دين از دولت و تضمين آزادي‌ها
در نقطه كانوني آن جاي دارد و خواستار صلح و دوستي و همزيستي با مردم و كشورهاي
منطقه است.
اكنون مقاومت ايران براي تحقق بخشيدن به خواسته مشروع مردم
ايران، يعني سرنگوني رژيم ملاها، قوي‌تر از هر زمان ديگري مصمم و آماده است.
No comments:
Post a Comment