نيرويي كه رژيم حاكم بر ايران بيشتر از حمله نظامي از آن وحشت دارد

نگاهي به تعادل قواي جديد بين رژيم آخوندي و مقاومت ايران

نيرويي كه رژيم حاكم بر ايران بيشتر از حمله نظامي از آن وحشت دارد

عبدالرحمن مهابادی، نویسنده و تحلیلگر سیاسی

با استناد به كارنامه سياه رژيم ايران در چهار دهه گذشته، اجماع نظر بين‌المللي در رابطه با اين رژيم چند موضوع را براي ما تعيين تكليف كرده است:

اولا، رژيم حاكم بر ايران در تماميت‌ آن، يك رژيم كاملا نامشروع، سركوبگر، ديكتاتوري و تروريستي است.

ثانيا، سرمايه‌گذاري روي جرياني مدره يا اصلاح‌طلب در درون حاكميت آخوندها سرابي بيش نيست.

ثالثا، اين رژيم در پاسخگويي به مطالبات مردم و همچنين خواسته‌هاي جامعه بين‌المللي در بن‌بست كامل است.

رابعا، مردم ايران اين رژيم را نمي‌خواهند و خواستار سرنگوني اين رژيم هستند.

خامسا، نيروي اصيل و سرسخت در برابر اين رژيم، شوراي ملي مقاومت ايران است كه خانم مريم رجوي رئيس جمهور منتخب آن است.

دستاوردهاي فوق حاصل چهار دهه رويارويي بي‌وقفه فيمابين رژيم و مردم و مقاومت ايران است و اگرچه هژموني جريان مماشات غرب بر سياستها و استراتژي‌هاي قدرتهاي جهاني تاكنون مانع از سرنگوني اين رژيم شده است، اما اكنون به يمن پايداري مردم و مقاومت ايران، سياست مماشات با رژيم آخوندي تا حدود زيادي در هم شكسته و سرنگوني رژيم آخوندها به دست مردم و مقاومت ايران در چشم‌انداز نزديك قرار گرفته است.

نقش تغيين‌كننده قيام سراسري مردم ايران كه در روزهاي پاياني 2017 حاكميت آخوندها را به لرزه آورد، در تغيير تعادل قوا عليه رژيم بر كسي پوشيده نيست. نقشي كه در پرتو آن، سياستها و استراتژي‌ها در قبال ايران، دستخوش تغيير جدي شده و به تبعِ آن، وضعيت رژيم را هرچه شكننده‌تر كرده است.

در اين راستا، انزواي رژيم در صحنه خارجي هر روز كه مي‌گذرد بيشتر و بيشتر شده و اگرچه محافل و منابع مختلف، آن را مرتبط با تحريم‌ها و هوشياري جامعه بين‌المللي نسبت به ماهيت قرون وسطي آخوندها مي‌دانند، اما نگاه قدري عميق‌تر به وضعيت، ما را به به اين واقعيت رهنمون مي‌سازد كه خود تحريم‌ها و دگرگوني سياست‌ها و استراتژي‌ها در خصوص ايران. حاصل قيام سراسري مردم ايران و به‌ويژه نقش بلاجايگزين مقاومت ايران بوده كه در چهار دهه گذشته فعاليت‌هايش در داخل و خارج ايران روي سرنگوني اين رژيم متمركز بوده است و اكنون از يك طرف، با استراتژي كانون‌هاي شورشي، قيام مردم ايران را به منظور برداشتن گام آخر در جهت به زير كشيدن ديكتاتوري آخوندها تثبيت و آينده‌دار كرده است و از طرف ديگر، در سطح بين‌المللي طيف وسيعي از جامعه جهاني را به حمايت از مردم ايران و تغيير رژيم در ايران متقاعد نموده است.

در ماههاي اخير، مجموعه تصاوير و نوارهاي ويدئويي منتشره از جانب مقاومت ايران مبني بر حضور گسترده كانوني‌هاي شورشي در شهرهاي ايران كه اكنون روي فعاليتهاي تبليغي مقاومت، يا به آتش كشيدن مراكز سركوب و مراكز تبليغي رژيم متمركز هستند، نشاندهنده اين واقعيت است كه آنها در حال آماده شدن براي قيامي مهارناپذير در جهت سرنگوني آخوندها هستند. ارتشي از جوانان و زنان جان بركفي كه با الهام از سازمان محوري مقاومت، يعني مجاهدين خلق به صحنه آمده تا با فداكاري براي آزادي ايران، مردم به جان آمده ايران را سازمان داده و آنها را از زير يوغ ستم ديكتاتوري آخوندي برهانند.

به موازات اين فعاليتها در خارج از ايران نيز، مقاومت ايران درخشش چشمگيري از خود نشان داد. اين مقاومت با برگزاري سلسله تظاهرات و گردهمايي‌هاي گسترده‌يي در اروپا و امريكا و در نقطه كانوني آن، برپايي اشرف 3 در آلباني به منزلة پايتخت مقاومت ايران، به جهانيان نشان داد كه قيام مردم ايران و فعاليتهاي مقاومت ايران در دو سوي مرزهاي ايران، دو روي يك سكه بوده و اكنون بيش از هر زمان ديگري، به عنوان يگانه آلترناتيو دمكراتيك در آستانه به رسميت شناختن در جامعه جهاني است.

اين مقاومت همزمان با اجلاس سالانه سازمان ملل در نيويورك، با برگزاري تظاهرات و اجلاس مهمي در نيويورك در مداري نو، رژيم فاشسيم مذهبي حاكم بر ايران و رئيس جمهور اعزامي‌اش، آخوند حسن روحاني را به چالش كشيده و صداي مردم ايران را به گوش جهانيان رسانيد.

هواداران مقاومت در اين تظاهرات‌ها كه شمار چشمگيري از شخصيت‌هاي امريكايي و همچنين سازمان‌هاي مختلف ايراني شركت داشتند، اعلام كردند كه:

اولا، آخوند حسن روحاني مردم ايران را نمايندگي نمي‌كند. وي نماينده يك رژيم ركورددار اعدام و بانكدار مركزي تروريسم در جهان است.

ثانيا، اين رژيم اصلاح‌پذير نيست و خواسته مردم ايران سرنگوني اين رژيم خونريز است.

ثالثا، اين رژيم با استمالت غرب جري‌تر شده و تنها زبان قاطعيت را مي‌فهمد.

رابعا، مردم ايران حامي مقاومت ايران و رئيس جمهور برگزيده آن، خانم مريم رجوي است و لذا جامعه بين‌الملل بايد اين رژيم را طرد و كرسي ايران را به مقاومت ايران اختصاص دهد.

خامسا، شوراي امنيت ملل متحد بايد رژيم آخوندي را تهديد صلح و امنيت در جهان اعلام و گشودن پرونده‌هاي نقض فاحش حقوق بشر و پرونده‌هاي تروريسم اين رژيم را در دستور كار خود قرار دهد.

به دنبال شهردار جولياني كه گفت « من خواستار تغییر این رژیم هستم و اين رژيم خیلی زود سرنگون خواهد ش.»سناتور جوزف لیبرمن خطاب به تظاهرکنندگان نیویورک گفت:من می‌خواهم امروز به شما بگویم که نیرویی هست که رژیم ایران از آن بیشتر از حمله نظامی خارجی وحشت دارد. این نیرو مردم ایران، مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق است. حمله نظامی علیه رژیم به رژیم و نیروی قدس صدمه می‌زند، اما باعث سرنگونی رژیم نمی‌شود. این امر به دست مردم و مقاومت ایران صورت می‌گیرد.