قربانيان فراموش ناشدني و قاتلان نابخشودني در ايران
نگاهي به ارتزاق ملاهاي حاكم برايران از سكوت و بي‌عملي
جامعه بين‌المللي!
عبدالرحمن
گوركي مهابادي
از
جمله پرونده‌هاي ناگشوده در رابطه با نقض حقوق بشر در ايران تحت حاكميت ملاها،
پرونده قتل عام بيش از 30 هزار زنداني سياسي در سال 1988 است. پرونده‌يي كه
بازماندگان آن هنوز اشك بر چشمان و خشم بر قلب‌هاي خود دارند.
در يكي
از اجلاس پنج روزه مقاومت ايران در اشرف3 در تيرانا، پايتخت آلباني، در ميان جمعيت
چند هزار نفره از اعضاي مقاومت و با حضور چند صد نفره از شخصيتهاي بين‌المللي جهان
كه براي ديدار با ساكنان اشرف و شركت در اجلاس سالانه مقاومت ايران در اين شهر
جديد‌التأسيس حضور به هم رسانده‌اند، بازماندگان قتل‌عام گسترده زندانيان سياسي در
سال 1988 در ايران، دردها و رازهاي ناگفته خويش را با شركت‌كنندگان به مشاركت گذاشتند.
در حالي كه بازديد‌كنندگان از حضور در ميان اعضاي مقاومت بسيار خوشحال و خوشنود و
مغرور به نظر مي‌آيند، اما از آنچه در خصوص قتل‌عام زندانيان سياسي توسط رژيم
ملاها مي‌شنوند بسيار متأثر و حتي بعضاً اشك بر چشمان خود دارند.
در
ميان اعضاي اين مقاومت بسياري هستند كه از شاهدان اين قتل‌عام بوده‌اند. وقتي هر
كدام از آنان، از آنچه در آن ايام در درون زندانهاي ملاها ديده و شنيده‌اند سخن مي‌گويند
بسياري از جمعيت حاضر اشك مي‌ريزند. زيرا احساس و بيان اين افراد از قتل‌عام صورت
گرفته، كه به گفته قضات بين‌المللي يك جنايت عليه بشريت و از مصاديق بارز نسل‌كشي
است، طوري است كه انگاري همين ديروز اتفاق افتاده است!
