چه چيزي خامنهاي را به وحشت انداخته است؟!
عبدالرحمن مهابادي، نويسنده
و تحليلگر سياسي
مدتي است كه علي خامنهاي رهبر
رژيم بنيادگراي حاكم بر ايران و ساير مقامات آن، در سخنان خود خطاب به مقامات رژيمش روي اين موضوع تاكيد ميكند كه در
خصوص حوادث دهه شصت ايراني (منظور سالهاي 1981 تا 1991 ميلادي است) نبايد جاي «جلاد - شهيد» عوض نشود!
نخستين سوال كه به ذهن شنونده
متبادر ميگردد اين است كه علت اين تاكيدات بعداز گذشت 20-30 سال از آن حوادث
جيست؟
خميني كه در سال 1979 توانسته بود
با سوءاستفاده از احساسات مذهبي مردم و ميدان دادن دولتهاي غرب، دستاوردهاي انقلاب
مردم عليه رژيم ديكتاتوري محمدرضاشاه را به سرقت ببرد و يك حكومت ديكتاتوري بدتر
از ديكتاتوري قبلي را بر مردم تحميل كند، بر آن بود كه به سرعت مخالفان خود را، كه
مجاهدين خلق اصليترين آنها بود، با توسل به قهر و كشتار از بين ببرد و براي اين
منظور علاوه بر سواستفاده از واژه قرآني ”كفار” براي همه مخالفان، مجاهدين را ”منافق”
و ”بدتر از كفار” نام نهاد و به اين وسيله از همان ايام فرمان ”آتش
به اختيار” براي كليه ارگانهاي سركوبگر خود توسط شخص خميني صادر و به موازات
آن، چندين فتواي كشتار و قتل عام نيز عليه مخالفان و به طور خاص مجاهدين صادر كرد
كه بر اساس آن بايد همه مجاهدين و مخالفان كشته شوند. اين چيزي بوده
كه تا به امروز توسط اين رژيم پي گرفته شده است.
بر اين اساس، كشتار اعضاي
سازمانهاي مخالف رژيم از همان سال 1981 شروع شد كه كشتار خونين تظاهرات مسالمت آميز مجاهدين خلق در 20 ژوئن 1981 به دستور
شخص خميني يك نقطه عطف در اين راستا بود. متعاقبا آن ”روز” از طرف مقاومت ايران
”روز شهيدان و زندانيان سياسي” نام گرفت و هرساله مراسمي به اين منظور، از درون
زندانها تا شهرهاي ايران و تا ساير نقاط جهان برگزار ميگردد كه در تداوم آن،
كنگره سالانه مقاومت ايران در پاريس، پايتخت فرانسه شكل گرفت و امسال نيز روز 1
ژوئيه با حضور هياتهاي سياسي و پارلماني كشورهاي جهان برگزار ميگردد.
در واقع بعداز 20 ژوئن 1981 دوران
هرگونه فعاليت سياسي در داخل ايران به پايان رسيد و رژيم جنگ خونيني را بر مجاهدين
خلق تحميل كرد. قبل از آن نيز خميني
فتواي جهاد عليه مردم كردستان صادر كرده بود و كشتار خونيني در اين منطقه از ايران
به راه انداخته بود.
خميني به اعدامهاي روزانه بسنده
نكرده و در وحشت از روزي كه نيروهاي مجاهدين به قصد سرنگوني رژيمش راهي تهران
شوند، تصميم به نسل كشي مجاهدين خلق گرفت. گام نخست اين نسل كشي، قتل عام زندانيان
سياسي مجاهد بود. يك هيات مرگ كه ابراهيم رئيسي (كانديد دوره اخير رياست جمهوري) و
مصطفي پورمحمدي (وزير دادگستري كابينه حسن روحاني) عضو آن بودند تشكيل و قتل عام
زندانيان مجاهد به دستور شخص خميني آغاز و در فاصله كمتر از دو ماه بيش از 30 هزار
زنداني مجاهد به جوخه اعدام سپرده شدند. قتل عامي كه بعداز جنگ جهاني دوم،
بزرگترين جنايت عليه بشريت نام گرفته است.
به موازات اين نسل كشي و تا به
امروز، كشتار مخالفان رژيم در سراسر ايران و گسترش اقدامات تروريستي رژيم عليه
مخالفان در داخل و خارج ايران ادامه داشته كه كشتار اعضاي مجاهدين خلق در داخل خاك
عراق به مدت
هشت سال توسط دولت دست نشاندة آخوندها، جنايتكار نوري مالكي از آنجمله بوده است.
اما در اين خصوص كه چرا علي خامنهاي
در شرايط كنوني چنين موضوعي را با تاكيد به مقامات رژيمش گوشزد ميكند، بايد به
تحولاتي كه از اواسط سال 2016 آغاز شده و ايران در نقطه كانوني آن قرار دارد توجه
نمود. مقاومت ايران همزمان با پروژه انتقال بزرگ و پيروزمند و تاريخي اعضاي خود در
سال گذشته، در گردهمايي سالانه خود يك جنبش تودهيي و بينالمللي براي خونخواهي
زندانيان سياسي قتل عام شده در سال 1988 را اعلام و اين جنبش به سرعت در جهان و بهخصوص
در ايران فراگير شد و كانديد كردن ابراهيم رئيسي به عنوان كانديد رياست جمهوري
جناح علي خامنهاي آن را عمق بخشيد. طوري كه در درون نزديكترين لايههاي علي
خامنهاي شكاف ايجاد كرد و در اين رابطه نخستين افشاي نوارهاي صوتي آقاي حسينعلي
منتظري، جانشين وقت خميني عليه قتل عام زندانيان سياسي در سال 1988 توسط فرزندش،
احمدمنتظري افشاء شد. لازم به ذكر است كه آقاي منتظري به علت اين مخالفت از
جانشيني خميني عزل و تا بايان عمر در بازداشت خانگي به سر برد. در تداوم اين شكاف،
زمزمههايي عليه جنگ تحميل شده از جانب رژيم به مجاهدين خلق شروع شد كه موجوديت و
مشروعيت رژيم را در حاكميت زير علامت سوال ميبرد.
اما بجز دو عاملي كه فوقا مورد
اشاره قرار گرفت، موقعيت كنوني مقاومت ايران است كه در داخل ايران و همچنين در سطح
بينالمللي عرصه را بر رژيم تنگ كرده و علاوه بر ايزولاسيون اين رژيم و كسب حمايتهاي
بينالمللي در همه سطوح ديپلماتيك و اجتماعي، بر آن است كه گردهمايي
سالانه خود را امسال با شكوهتر از هر سال ديگري برگزار كند. بهخصوص كه در سال
جديد ايراني، فعاليت نيروهاي مقاومت در داخل ايران نيز رژيم را به خشم آورده و به
گفته يكي از كارگزاران رژيم ”صداي پاي مجاهدين در داخل ايران به گوش ميرسد”.
بنابراين نخستين نتيجهگيري از اين
تاكيدات خامنهاي، وحشت از سرنگوني رژيمش توسط مردم و مقاومت ايران است كه بيش از
هر زمان ديگري چشم انداز تحولات بزرگ در ايران و منطقه خاورميانه را پيش روي
جهانيان قرار داده است.
@m_abdorrahman
No comments:
Post a Comment