سرنوشت هنر و هنرمند در ايران كنوني!

سرنوشت هنر و هنرمند در ايران كنوني!

عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي

با روي كار آمدن ملاها در ايران در سال 1979 هنر در ايران  رخت فرو بست و هنرمندان يا اكثراً ايران را ترك كردند يا از جانب ملاها مهر بطلان خورده و در سكوت بتدريج ديده از جهان فرو بستند.

با روي كار آمدن خميني موسيقي و رقص در ايران را حرام و هر شغل و تجارتي كه به آن مربوط مي‌شد ممنوع گرديد. هنرهاي ترسيمي و تجسمي و شعر و ادبيات را به مذهب و علائق و افكار عقب‌مانده ملاها مشروط گرديد و به اين ترتيب هنرمندان واقعي در زندان يا در خانة خود محبوس و دق مرگ شدند. هنرهاي نمايشي و سينما نيز در رژيم ملاها به ابتذال كشيده شده و هنرنمايان ولايت پسند جايگزين هنرمنداني واقعي و مردمي شدند. هنر در رژيم حاكم بر ايران ابزاري براي سركوب و بقاي ديكتاتوري است. در حالي كه هنر براي پيشرفت و ترقي جامعه بايد باشد.

محمد علي فردين، هنرپيشة محبوب مردم ايران كه از زمان روي كار آمدن ملاها اجازه كار نيافت و در اندوه هنر جان سپرد. وي در يكي از مجالس پيش‌كسوتان هنر با اشاره به فرهنگ هنركش ملاها گفت: «زندگي كجاست؟! ما هر روز می‌ میریم تا یک روز زندگی کنیم». واقعا كه ملاها اين هنرمند را دق‌مرگ كردند. وي سرانجام پس از سكوتي طولاني در 18 فروردين 1378 (7 آوريل 1999)ديده از جهان فرو بست. وي در يك مراسم باشكوه و در ميان جمعيت گسترده مردم كه اعتراض عليه رژيم ملاها در آن نمايان بود به خاك سپرده شد. روحش شاد!

ناصر ملك مطيعي، هنرمند محبوب مردم ايران نيز كه اخيرا بدرود حيات گفت، سرنوشت مشابهي داشت. وي كه در مراسم خاكسپاري فردين به شدت مي‌گريست، با تواضع بسيار از اين سرنوشت مشترك سخن گفت. روز یکشنبه ۶خرداد (۲۷مه) مراسم با شکوه تشییع پیکر ناصر ملک مطیعی بازیگر سرشناس و مردمی سینمای ایران با حضور انبوه مردم تهران و دوستداران این هنرمند فقید، به تظاهرات ضدحکومتی تبدیل شد. تشییع‌کنندگان که از رفتار رژیم ضدایرانی و ضدهنری آخوندی در حق ناصر ملک مطیعی خشمگین بودند، شعار می‌دادند: «مرگ بر دیکتاتور». وی روز جمعه چهارم خرداد ۱۳۹۷ (25مي2018) در سن ۸۸سالگی دیده از جهان فروبست.

جاي تأسف بسيار است كه مي‌بينيم اكثر هنرمندان اصيل و پيش‌كسوت ايراني سرنوشت مشابهي دارند. شاعر نامدار ايران، شادروان احمد شاملو كه در حمايت از آزادي و آزاديخواهي و انقلابيون ايراني عليه ديكتاتورها اشعار فراوان داشت، علاوه بر فشارهاي رژيم ملاها، در سالهای پایانی عمر خویش از بیماری دیابت به‌شدت رنج می‌برد و به‌همین علت یک پای خود را نیز از دست داد. او در طول عمر پر بار خویش از سوی این دو دیکتاتور شاه و خميني مورد سانسور و آزار قرار گرفت. شاملو همواره و با صدای بلند علیه سیاست و دستگاه سانسور رژیم ولایت‌فقیه مخالفت و اعتراض می‌کرد. شاملو پس از سالها درد و مشقات جسمی یکشنبه شب 2مرداد 1379 در ایران‌ چشم از جهان فرو بست. دهها هزار نفر از مردم ايران با شرکت در مراسم تشییع جنازة احمد شاملو، شاعر بزرگ ایران که به‌رغم فشارهای شدید آخوندهای حاکم، در برابر این دیکتاتوری مذهبی و تروریستی تسلیم نشد، شرکت کردند و با او وداع نمودند. وي همراه با شادروان دکتر غلامحسین ساعدی از دوستان گرانقدر مقاومت ايران بودند. غلامحسين ساعدي، از نامدارترين نمايشنامه‌نويسان تاريخ ايران بود كه با روي كار آمدن ملاها  در اعتراض به رژيم ديكتاتوري ملاها ايران را ترك و در سال 1364 در ديار غربت جان به جان آفرين سپرد.

لازم به ذكر است كه ملاها به دشمني با هنر و هنرمندان بسنده نكرده و بارها مزار هنرمندان ايراني را نيز در نقاط مختلف تخريب نموده است.

استاد بنان، خواننده كلاسيك موسيقي ايران از ديگر هنرمندان محبوب مردم ايران بود كه در 8 اسفند 1364 (27 فوريه1986) در تهران درگذشت. خانه وي در 2 آبان 1392 (24 اكتبر2013)توسط عوامل رژيم تخريب شد.  بودند و هستند بسياري هنرمندان ايراني كه در دوران سياه حاكميت ملاها به مقاومت پيوستند. شماري از آنها در تبعيد دار فاني را وداع و قلب مردم خود ماندگار شدند. از جمله مرضيه، منوچهر سخايي، آندرانيك، عماد رام، بهرام عاليوند (نقاش)، منصور قدرخواه و .... شمار چشمگير ديگري نيز از جمله منوچهر هزارخاني، خانم مرجان، محمد شمس، رضا اولياء و ... اكنون در صفوف مقاومت به فعاليت عليه رژيم ملاها مشغولند.

بانو مرضيه مرضیه بعد از پانزده سال خاموشی، در سال 1373 (1994)برای همیشه از ایران خارج شد بلافاصله پس از پناهندگي در فرانسه در پاریس و به دنبال ديدار با با خانم مریم رجوی به شوراي ملي مقاومت ايران پيويست. بانوی هنر و آواز ایران‌زمین در سال 1389 (2010)بر اثر بيماري درگذشت.

هنر كه بخش جدايي‌ناپذيري از زندگي بشر است جزو نخستين قربانيان در حاكميت ملاهاست. هنر كه بايد در جهت تغيير و تكامل زندگي بشريت باشد در ايران به ابتذالِ اخص ملاها آلوده شده و تنها به همين علت است كه  هنرمندان اصيل ايرانزمين از آنجا كه خود را از مردم و براي مردم مي‌دانند، هرگز در رژيم ملاها تن به تسليم ندادند و به طرق مختلف به ياري مردم و مقاومت ايران شتافتند. نمونه‌هاي متعددي هست.

لازم به ذكر است كه در ليست اسامي 120 هزار تن كه توسط رژيم ايران اعدام شدند اسامي شمار چشمگيري از هنرمندان محبوب ايران به چشم مي‌خورد. آنها هنر را در مقاومت عليه اين رژيم يافته بودند و جايگاه واقعي هنرمندان را كشف و به آن عمل كرده بود.

اكنون اگر مي‌خواهيم جايگاه هنر و هنرمند ايراني را دريابيم فقط كافي است توجه كنيم و ببينيم كه در گردهمايي سالانه مقاومت كه هر ساله در پاريس و امسال در 30 ژوئن برگزار مي‌شود(#FreeIran2018 )، هنرمندان ايراني به ايفاي نقش مي‌پردازند و حضور و حمايت خود را از قيام مردم و مقاومت ايران به نمايش مي‌گذارند.