نقش
زنان ايراني در قيام مردم براي آزادي
به
مناسبت روز جهاني زن
عبدالرحمن مهابادي، نويسنده
و تحليلگر سياسي
در تاريخ پيرامون نقش زنان در اجتماع
بسيار گفته‌اند و نوشته‌اند. اما هنوز وضعيت زنان در جوامع بشري كنوني دردناك است.
اگر در درستي اين عبارات كه ”زنان نصف اجتماع هستند” يا اينكه ”زن نيز يك انسان
است” ترديدي نداريم سوال اين است كه پس ”حقوق زنان كجاست؟” و چرا به موازات تكامل
اجتماعي، تكامل انساني در نگرش به مسئله زن دستخوش تغيير نشده است؟
در بررسي مسئله زن در دوره‌هاي مختلف
تكامل اجتماعي (برده‌داري يا فئودالي و سرمايه‌داري) درمي‌بابيم كه صرفنظر از
تفاوتهاي فرهنگي اندك، آنها نگرش واحدي نسبت به زن دارند. در اين دوره‌ها و حتي در
جوامع پيشرفتة بورژوازي نگرش به زنان يك نگرش كالايي است. يعني كه زنان در تملك
مردان هستند. پس يك مسئله تاريخي حل ناشده باقيست.
اما تاريخ بشريت يك واقعيت نهان را در
سينه دارد كه به رغم خدمات ارزنده و بعضا بي‌بديلي كه زنان در پيشرفت دوره‌هاي
تكامل اجتماعي از خود نشان داده‌اند اما تاكنون به علت اين مسئله تاريخي امكان
بروز نداشته است. كشف اين واقعيت كه زنان شايستگي بسا بيشتر از مردان (حداقل براي
يك دوره) در رهبري و هدايت جامعه دارند و كشانيدن آگاهانه مردان در پذيرش
هژموني زنان و همواركردن مسير زنان و مردان در پيشبرد جامعه در مداري نوين پديده‌يي
است كه براي رهايي منطقه از كوران بحرانهاي مرگبار بيش از هر زمان ديگر ضروري مي‌نمايد.
زيرا عبور پيروزمند از بحرانها مستلزم وجود زنان و مرداني است كه از قيد و بندهاي
تاريخي در رابطه با مسئله زن رهايي يافته باشند.
اگر نگاهي به انقلابات بزرگ جهان و يا
پيشرفته‌ترين احزاب سياسي در نقاط مختلف جهان بياندازيم مي‌بينيم كه به علت همين
مسئله تاريخي، زنان به حقوق برابر خود نائل نشده‌اند.
در گرامي‌داشت ”روز جهاني زن” لازم است
نگاهي به موضوع ”زنان” از منظر رژيم بنيادگراي اسلامي حاكم از يك طرف و از منظر
مقاومت مردم ايران بياندازيم.
