درگذشت مجاهد کبیر محمدعلی جابرزاده

درگذشت مجاهد کبیر محمدعلی جابرزاده

إِنَّ اللّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَی بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

مجاهد صدیق محمدعلی جابرزاده پس از 48سال نبرد بی‌امان برای آزادی مردم ایران علیه شاه و شیخ با سالها شکنجه و زندان، پس از مبارزه‌یی طولانی و ستایش‌انگیز با بیماری، ظهر شنبه 23بهمن ۱۳۹۵در پاریس درگذشت.

این فرزند پاکباز مردم اصفهان، به هنگام رستگاری و پر کشیدن به دیار رفیق اعلی، 68سال داشت و در 10سال گذشته، با صبر و ایستادگی در برابر بیماری و عمل‌های متعدد جراحی بر روی ریه و کبد و ستون فقرات، ستایش همه یاران و همرزمان و همچنین احترام تیمهای پزشکی در بیمارستان را برمی‌انگیخت.

محمدعلی جابر زاده، پس از پایان تحصیلات متوسطه در اصفهان، در سال 1346 در کنکور حقوق رتبه دوم را احراز کرد و از برجسته‌ترین دانشجویان حقوق قضایی دانشگاه تهران بود.

پس از شناخته شدن برای ساواک، از دی ماه سال 1350در آستانه اتمام تحصیلات دانشگاهی زندگی مخفی پیشه کرد و در جنوب شهر به کارگری پرداخت.

مجاهد کبیر محمدعلی جابرزاده با 48سال سابقه حرفه‌ای و مبارزاتی، از مجاهدان پیشتاز دهه 40، و قبل از دستگیری، در تیمهای عملیاتی همرزم مجاهدان شهید حبیب رهبری و مهدی رضایی، گل سرخ انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران بود.

در اردیبهشت 1351 در جریان یک عملیات انقلابی دستگیر شد و تا مدتها در کمیته ضدخلقی تحت شکنجه قرار داشت اما دژخیمان از او به هیچ‌کس و به هیچ چیز نرسیدند. به همین خاطر در بیدادگاههای نظامی شاه سرانجام به 15سال زندان محکوم شد.

در جریان انقلاب ضدسلطنتی در روز عاشورای سال 1357 از زندان آزاد شد و بلادرنگ به صفوف اول نبرد مجاهدین در سرنگونی رژیم شاه پیوست. از این پیشتر سه سال و نیم را در شکنجه‌گاه اوین به‌سر برده بود.

در زندانهای قصر (شماره 4، شماره 3، و شماره 1) و در شکنجه‌گاه اوین، محمدعلی جابرزاده پیوسته عضو مرکزیت مجاهدین در زندان و در صف نخستین مبارزه با اپورتونیسم چپ‌نما و مبارزه با گرایش راست ارتجاعی به سردمداری امثال لاجوردی و عسگراولادی و رفسنجانی، و به‌شدت مورد بغض و کین همه آنها بود.

قبل از این، در تابستان 1352پس از تغییر شرایط زندان قصر، 2ماه همراه با مسعود رجوی دور از سایر زندانیان در سلولهای انفرادی این زندان در معرض ضرب ‌و شتم و انواع محدودیتها قرار داشت.

مجاهد خلق محمدعلی جابرزاده پس از آزادی از زندان، مشاور دفتر سیاسی و مسئول ستاد تبلیغات سازمان مجاهدین خلق ایران (شامل نشریه و رادیو صدای مجاهد و سیمای مقاومت) و سپس مسئول کمیسیون مطالعات سیاسی شورای ملی مقاومت ایران بود.

در نخستین دوره انتخابات مجلس شورای ملی پس از انقلاب ضدسلطنتی در سال 1358، به‌رغم کلان تقلبات حزب حاکم جمهوری اسلامی، محمدعلی جابرزاده با بیش از 33هزار رأی نخستین کاندیدای اپوزیسیون در اصفهان بود.

برادر کوچکتر او عباسعلی جابرزاده و همسرش ثریا سنماری در حماسه 19بهمن 1360 در شمار مجاهدانی بودند که تا آخرین گلوله و تا آخرین نفس در کنار سردار خیابانی و اشرف شهیدان جنگیدند و به‌شهادت رسیدند و تنها کودک خردسالشان در این صحنه باقی ماند.

رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی، با تسلیت به مردم اصفهان و خانواده بزرگ مقاومت و اعضای شورای ملی مقاومت ایران، و به‌ویژه با تسلیت به همرزمان این مجاهد کبیر و صدیق در سازمان مجاهدین خلق ایران و ارتش آزادیبخش ملی، فقدان او را به‌طور خاص به «مسعود» تسلیت گفت و افزود:

هم‌چنانکه به برادرم قاسم در بستر بیماری در بیمارستان، چند نوبت گفتم، براستی باید در برابر استواری و ایستادگی و ایمان تزلزل‌ناپذیر او سر تعظیم و تکریم فرود آورد و براستی 5 دهه وفا و یاری با مسعود در خطیرترین آزمایشهای تاریخ معاصر ایران جای تهنیت و تبریک دارد.

از این‌رو، پس از پرواز سرفرازانه‌اش به دیار رفیق اعلی و جاودانه فروغها، باز هم باید گفت: براستی که 44سال همراهی خستگی‌ناپذیر و بی‌تزلزل با مسعود در کوران حوادث و بحرانها و کارزارهایی که از دل زندان قصر در سال 1351 تا پایان عمر پرافتخارش ادامه داشت، افتخار بزرگ ایدئولوژیکی و سیاسی اوست.

سلام بر او که مجاهد ماند، و مجاهد جاودانه شد.