سالي كه نكوست از بهارش پيداست!

سالي كه نكوست از بهارش پيداست!

عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي

اخيرا شاهد هستيم موج جديدي از تحولات بين‌المللي پيرامون مسئله ايران آغاز شده كه كنفرانس ورشو مهم‌ترين آن است. به دنبال امريكا، اروپا نيز موجي از تحريم‌ها عليه رژيم را آغاز كرده كه براي رژيم يك امر غيرمنتظره بود. ملاهاي حاكم در سال گذشته تلاش كرده بودند كه روي شكاف امريكا و اروپا بر سر توافقنامه اتمي به نفع خود سرمايه‌گذاري بكنند. اما اكنون به نظر مي‌رسد كه اين تلاشها از هر دو سو، يعني رژيم ايران  و اروپايي‌ها با شكست مواجه شده و موانعي بر سر راه است كه به سادگي نمي‌توان آنها را برداشت.

اروپايي‌ها در سال گذشته با موج جديدي از تروريسم رژيم ايران روبرو بوده‌اند كه نمي‌توانستند روي آن متمركز نباشند. زيرا قيام مردم ايران، وضعيت در اين كشور را تغيير داده و تحولات بين‌المللي را نيز دستخوش تغيير كرده است. اگر نگاهي به طرح 12 ماده‌يي وزير خارجه امريكا آقاي پمپئو در سال گذشته بياندازيم مي‌بينم كه از همان ايام تحولات جامعه بين‌المللي سمت و سوي جدي‌تري گرفت كه دولتهاي غرب را مجبور مي‌ساخت خود را با آن طرح همسو كنند. در ابتدا اروپا عليه اين استراتژي ابراز مخالف كرد اما روند قضايا طوري شد كه اروپا بايد از رژيم فاصله مي‌گرفت. عامل اصلي و ريشه‌يي در اين زمينه، قيام مردم در داخل ايران است كه ادامه‌دار شده و رژيم نتوانسته آن را خاموش كند. پيام اعتراضات در داخل ايران روشن است «رژيم بايد تغيير كند». موضوع دعوا بين عمامة سياه يا سفيد آخوندها نيست. موضوع اصلي بر سر دمكراسي و آزادي است. جهان اكنون به صداي مردم ايران براي ايجاد يك حكومت آزاد و دمكراتيك پاسخ مثبت داده است. نخستين آن، شدت بخشيدن به تحريم‌هاي مرگبار عليه حاكمان تهران است. عليرغم وضعيت بد معيشتي مردم ايران، آنها از تحريم ِحكومت ملاها خوشحال هستند با اين اميد كه هرچه زودتر از شر ِ رژيم ايران  خلاص شوند.

ايرانيان مقيم خارج ايران كه اكثريت آنها را هواداران شوراي ملي مقاومت و خانم مريم رجوي تشكيل مي‌دهند بر فعاليتهاي خود در حمايت از قيام مردمشان افزوده‌اند. قرار است آنها در روز 8 فوريه امسال، تظاهرات بزرگي را در پاريس  در همبستگي با قيام مردم خود را برگزار كنند. ايرانيان تظاهرات كنندگان در هشت فوريه مي‌خواهند در آستانه  چهل سالگي انقلاب ضدسلطنتي مردمشان، خواسته مردم ايران را به گوش جهانيان برسانند و اعلام كنند كه آرمانهاي انقلاب قبلي زنده‌است و تا تحقق آنها از پاي نخواهند نشست. آنها همصدا با مردم ايران سرنگوني رژيم ديكتاتوري مذهبي حاكم بر ايران را فرياد خواهند كرد. اين يك اقدام ضروري و در عين حال بسيار مهم است زيرا چند روز بعداز آن نيز شاهد كنفرانس ورشو خواهيم بود كه دهها كشور با محوريت امريكا مي‌خواهند فعاليتهاي خودشان را روي تغيير رژيم در ايران متمركز كنند، كه البته اين يك گام كيفي در جهت حمايت از قيام مردم ايران خواهد بود و «زمان» را براي بقاي رژيم ايران كوتاه خواهد ساخت.

فراموش نكنيم كه ملاها و لابي رژيمشان در غرب نيز براي بقاي رژيم‌شان دست روي دست نخواهند گذاشت. در يك سال گذشته شاهد آن بوديم كه آنها تلاش كردند از يك طرف  با آلترناتيوتراشي‌، قيام مردم ايران را به خاموشي بكشانند و از طرف ديگر آلترناتيو واقعي و دمكراتيك شوراي ملي مقاومت ايران را به حاشيه برانند. اما اين سناريو به يمن جديت، پايداري و ريشه‌داربودن و مجموعه ويژگي‌هاي ديگر اين شورا به شكست انجاميده و شوراي ملي مقاومت ايران به رياست خانم مريم رجوي، به عنوان يگانه آلترناتيو دمكراتيك ممكن در برابر رژيم ملاهاي حاكم بر ايران به يك واقعيت غيرقابل انكار بدل شده است.

يكسال بعداز آغاز قيام مردم ايران براي تغيير رژيم ملاها، اكنون ايران وارد مرحله جديدي شده است. به طوري كه مقامات اين رژيم نتوانسته‌اند وحشت خود را از آنچه در سال جديد اتفاق خواهد افتاد پنهان سازند. آنها و لابي‌ غربي‌شان در عين حال، به طور مسخره‌يي در حال انتشار اين فرضيه غيرواقعي هستند كه گويا جنگ ديگري در منطقه روي خواهد داد تا مردم را از استمرار قيام دلسرد نمايند. در حالي كه هيچ طرفي، در معادلات مربوط به ايران و منطقه از «برافروختن جنگ» استقبال نمي‌كند. اكنون جامعه جهاني به اين باور رسيده است كه تغيير رژيم در ايران، تنها و تنها توسط مردم و مقاومت ايران ميسر و ممكن است.

ما در يك سال گذشته شاهد بوديم كه پيوند قيام مردم با مقاومت ايران، رژيم ملاها را به طرز عجيبي به وحشت انداخته است. اما آنچه اكنون مطرح است، پيوند اين دو با تحولات بين‌المللي در آينده است كه كار رژيم را يكسره خواهد كرد. امري كه در تقدير است و آنچه باقي مي‌ماند فقط عنصر زمان است! جامعه بين‌المللي براي حل معادله ايران، فقط يك راه حل پيش روي خود دارد. به رسميت شناختن حق مقاومت مردم ايران براي سرنگوني فاشيسم ديني و دستيابي به آزادي كه سرآغاز خواسته‌هاي مشروع ديگر مردم و مقاومت ايران است.