سال جديد ايراني، سال دفن كردن ديكتاتوري ملاها!

سال جديد ايراني، سال دفن كردن ديكتاتوري ملاها!

گذشته چراغ راه آينده است!

عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي

اكنون در روزهاي پاياني سال ايراني هستيم. در ابتداي سال با نگاهي به گذشته و به‌خصوص خروج پيروزمندانه نيروهاي مقاومت ايران از عراق و كنار زدن رئيس جمهور مماشاتگر امريكا، باراك اوباما نوشتيم «در سال جديد تحولي بزرگ در رابطه با ايران روي خواهد داد. هنوز كسي از چگونگي و مكانيزم آن اطلاع دقيقي ندارد. اما همه بر اين باور هستند كه نبايد اين فرصت طلايي پديدار شده از دست برود!». همچنين نوشتيم كه «با ظهور اولين علائم از شروع اين تحول، مانند برق و باد صفوف نيروهايي كه خواستار سرنگوني رژيم هستند متحد تر خواهد شد. براي چنين جنبشي البته كه شرايط ذهني و عيني در جامعه ايران آنچنان است كه با شروع آن رژيم در تماميتش اساسا در برابر اين موج بنيان‌كن ياراي ايستادن نخواهد بود. زيرا اين موج آنچنان قوي و برآمده از خواسته‌هايي است كه به كمتر از تغيير اين رژيم رضايت نخواهد داد».

در روزهاي پاياني ماه دوم ايراني (مه ميلادي) دوازدهمين دور انتخابات رياست جمهوري رژيم ملاها برگزار شد. به يمن دو عاملي كه فوقاً ذكر شد و به‌خصوص فعاليتهاي مقاومت در داخل ايران در رابطه با نمايش انتخابات ملاها، كه روي جنبش دادخواهي زندانيان قتل‌عام شده در سال 1988 متمركز بود، مهندسي انتخابات توسط علي خامنه‌اي براي به كرسي نشاندن ابراهيم رئيسي، از عاملان قتل عام، شكست خورد و جنگ گرگها در رأس حاكميت شدت بيشتري يافت. نتيجه نمايش انتخابات «ضعيف‌تر شدن» رژيمي بود كه مراحل ديگري از اضمحلال و فروپاشي انتظارش را مي‌كشيد.

متعاقبا مقاومت ايران در گردهمايي سالانه خود كه در روز اول ژوئيه 2017 در پاريس برگزار شد، استراتژي جديد خود را با حمايت شخصيتهاي برجسته كشورهاي مختلف جهان از هر پنج قاره جهان اعلام كرد. «استراتژي هزار اشرف» كه معني آن عبارت بود از گسترش فعاليتهاي مقاومت در داخل ايران اشغال شده. اين استراتژي برآمده از هدفي بود كه از انتقال نيروهاي مقاومت از عراق به اروپا منظور شده بود. طبيعي بود كه چنين هدفي براي رژيم ملاها ديوانه‌كننده بود. زيرا از يك طرف طرح آنها براي قتل عام كامل نيروهاي مقاومت ايران، كه در عراق تحت محاصره دولت دست نشانده عراق بود، شكست خورده و از طرف ديگر اكنون اين نيروها، قوي‌تر از گذشته فعاليتهاي خود را روي گسترش و هدايت اعتراضات مردمي و به ثمرنشاندن خواسته مردم ايران، يعني سرنگوني رژيم در داخل كشور متمركز كرده بودند.

در مقاله‌يي در رابطه با اين گردهمايي نوشته بوديم كه ”در اين گردهمايي طليعه پيروزي مقاومت بر رژيم ولايت فقيه را مي‌شد ديد. زيرا تغيير يك رژيم ديكتاتوري و رهايي يك خلق و يك ميهن نيازمند يك رهبري شايسته، يك استراتژي منسجم و انقلابي، يك تشكيلات نيرومند و يك نيروي پيشتاز و آبديده است كه در صحنه ايران بطور كامل موجود است و زمينه چنين تحول بزرگي البته شرايط عيني و ذهني جامعه است كه مردم ايران بارها در حركات اعتراضي خود عليه حكومت به خوبي نشان داده‌اند. و از آنجا كه ظلم و ستم و سركوب خارج از مرزهاي ايران، بخصوص كشورهايي همچون عراق و سوريه و لبنان و يمن و ... را نيز فراگرفته، اين مقاومت در عين حال به نقطه اميد خلقهاي منطقه تبديل شده و آنها چشم به سرنگوني اين رژيم توسط مردم و مقاومت ايران دوخته‌اند”.

آغاز قيام سراسري و مردمي روزهاي آغازين ماه دهم ايراني (روزهاي پاياني سال 2018) در واقع گام نخست از چنين نقشه مسيري بود كه رژيم ملاها را از نقطه ”ضعيف‌تر” شدن به نقطه ”بي‌تعادلي” رسانيد. هر چند كه رژيم ولايت فقيه با انواع و اقسام تهديدات و سناريوي‌هاي فريبكارانه خواست آن را به انحراف و بيراهه بكشاند يا وانمود كند كه به ”خاموش كردن” آن نائل آمده است. اما تداوم قيام مردمي به‌خصوص توسط جوانان انقلابي و كانونهاي شورشي نشان داد كه قيام تا سرنگوني رژيم ملاها سر بازايستان ندارد! اين قيام هرجا فرصتي يابد شعله‌ور خواهد شد. فرصتهاي طلايي بي‌شماري وجود در انتظارند كه قيام مردمي در آن همچون آتشفشان بر روي اين رژيم عمل كند. جشن «چهارشنبه سوري» كه در  واقع دروازه ورودي ايرانيان به سال جديد است يكي از چنين فرصتهايي بود كه رژيم ضربه جديدي از قيام‌آفرينان مردم دريافت كرد.

ثمرة آنچه را مردم و مقاومت ايران در يك سال گذشته از خود نشان دادند مي‌توان در تغيير سياست و استراتژي ايالات متحده امريكا و همچنين بسياري كشورهاي اروپايي و عربي در رابطه با ايران مشاهده كرد. اكنون رژيم ملاها در صحنه بين‌المللي در انزواي كامل قرار دارد. نه برجام و نه عقب‌نشيني‌هاي اجباري ديگر دردي از اين رژيم بنيادگرا دوا نخواهد كرد. زيرا عدم مشروعيت اين رژيم يك امر مسلم از نظر جامعه جهاني است. آنچه اكنون مورد توجه و حمايت جهانيان است، تغيير رژيم در ايران است.

اكنون در جامعه جهاني اين اجماع نظر وجود دارد كه در رابطه با تحولات آتي در ايران، اين مردم و مقاومت ايران هستند كه حرف آخر را مي‌زنند. واقعيت اين است كه در گام نخست قيام، صداي شكستن استخوانهاي رژيم فرتوت ملاها شنيده شد و سال جديد، سال دفن كردن ديكتاتوري ملاها خواهد بود. در اين مسير مردم و مقاومت ايران تنها نيستند و ترديدي نيست كه جهان به حمايت آنان برخواهد خواست.