”نه” به ملاهاي حاكم بر ايران
به مناسبت سالروز تصويب اعلاميه جهاني حقوق بشر
عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي
در حالي
به استقبال سالروز تصويب اعلاميه جهاني حقوق بشر مي‌رويم كه در
ايران تحت حاكميت ملاها موج نقض حقوق بشر به شدت ادامه دارد و عليرغم 64 بار
محكوميت در ارگانهاي مختلف سازمان ملل، رژيم ايران كماكان مردم را سركوب، مخالفان
را دستگير و پس از شكنجه‌هاي فراوان به جوخة اعدام مي‌سپرد.
در دوران
رياست جمهوري حسن روحاني، كه اكنون در نخستين سال دوره دوم خود مي‌باشد، تاكنون
بيش از 3200 نفر اعدام شده‌اند. تنها در 11 ماه گذشته شمار اعدام شدگان، برخلاف
اعلام رسمي دولتي 91 اعدام، بالغ بر 520 نفر مي‌باشد. اما اين تنها بخش كوچكي از
موارد نقض حقوق بشر در ايران كنوني است. سركوب زنان و همچنين اقليتهاي ملي و مذهبي
با شدت تمام ادامه دارد. مردم زلزله زده در غرب
ايران به علت حاكميت مذهبي كنوني در وضعيت بسيار وخيمي قرار دارند. هر روز بر آمار
جمعيت 10 ميليوني زير خط فقر افزوده مي‌شود. مقامات ايران به وجود 7 ميليون كودكان
كار و بي‌سرپرست اعتراف كرده‌اند. در ايران تحت حاكميت ملاها فروش اعضاي بدن، يا
فروش كودكان و نوزادان تبديل به يك شغل عادي در جامعه شده است. تقريبا هيچ خانواده‌يي
را نمي‌توان يافت كه مشمول نقض حقوق بشر توسط رژيم ملاها نشده باشد.
ايرانيان مقيم در
خارج از مرزهاي ميهن در زنجيرشان، فرياد در گلو خفه شده مردمشان را طنين‌انداز مي‌كنند
كه از مجازاتهاي ضدانساني و فشارهاي رواني و زندگي سخت و مشقت بار به ستوه آمده‌اند.
آنها مردمي را نمايندگي مي‌كنند كه خواهان سرنگوني رژيم ملاهاست. مردمي كه تاكنون
بيش از 120 هزار تن از فرزندانشان توسط اين رژيم اعدام يا ترور شده‌اند. مردمي كه
در رويارويي با حوادث طبيعي، مانند آنچه كه در غرب ايران روي داد و دهها هزار تن
را به كام مرگ و آوارگي كشانيد، بي دفاع نگه داشته شده‌اند. مردمي كه تمام سرمايه‌هاي
ملي‌اشان توسط رژيم و ارگانهاي آن، منجمله سپاه پاسداران به غارت رفته و براي به
دست آوردن لقمه‌يي نان، همانند كولبرهاي كرد، خطرات بسياري را به جان بخرند.
در چنين وضعيتي
است كه ايرانيان خارج كشور بر آنند تا در سالروز چنين مناسبتي و در روز 11 دسامبر
2017 در پاريس، پايتخت فرانسه تظاهرات باشكوهي را پر
خروش‌تر از گذشته عليه نقض حقوق بشر در ايران برگزار كنند.
در اين تظاهرات
كه نمادي از اعتراض اكثريت قريب به اتفاق مردم ايران عليه رژيم زن‌ستيز و آزادي كش
ملاهاست، ايرانيان شركت كننده صداي ملتي مي‌شوند كه در ايران از حق مخالفت و
اعتراض محرومند و هرگونه اعتراضي عليه رژيم با مجازات شكنجه و اعدام روبرو مي‌گردد.
در تظاهرات پاريس
خواست مردم ايران براي رهايي از چنگال مذهبي ملاها و برقراري حاكميت مردمي كه در
شوراي ملي مقاومت و خانم مريم رجوي متجلي مي‌گردد فرياد مي‌گردد. آنها خواهان يك
جمهوري آزاد و دمكراتيك بر پايه جدايي دين و دولت مي‌شوند.
آري، شركت در
تظاهرات با چنين مضموني يك وظيفه ملي و ميهني است.
No comments:
Post a Comment