ماهيت ضدانساني رژيم ولايت فقيه در ايران

 

ماهيت ضدانساني رژيم ولايت فقيه در ايران

نگاهي به كارنامه حقوق بشر در ايران تحت حاكميت مذهبي ملاها

عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي

رژيمي مذهبي حاكم بر ايران كه به طور نامشروع در سال 1979 بر سر كار آمد، از همان ابتدا سياست نقض حقوق بشر در ايران و صدور تروريسم به خارج از ايران را در پيش گرفت. اكنون كه نزديك به 39 سال از آغاز اين حكومت مي‌گذرد نه تنها هيچ بهبودي در اين دو زمينه در ايران صورت نگرفته بلكه هر ساله بر سياهي كارنامه اين رژيم در زمينه حقوق بشر افزوده مي‌شود. کمیته سوم سازمان ملل‌متحد روز 14 نوامبر گذشته با صدور قطعنامه‌یی نقض فاحش و مستمر حقوق‌بشر توسط دیکتاتوری آخوندی را محکوم کرد. این قطعنامه 64مین محکومیت رژیم توسط ارگانهای مختلف ملل‌متحد را رقم زد. بنابر اعلام رسمي نيز، رژيم ايران هر ساله به عنوان ركوردار اعدام در جهان (نسبت به جمعيت كشورها) معرفي شده است.

بنابراين در گراميداشت هفتادمین سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، نخستين واقعيت در رابطه با ايران اين است كه نقض حقوق بشر در ايران كماكان و به شدت ادامه دارد. اين رژيم با همان ماهيت انسان ستيزانه خود بر سر كار است و جامعه بين‌المللي در اين امر مسئول است. زيرا گامي فراتر از محكوميت‌، در پاي‌بند كردن اين رژيم به اعلاميه جهاني حقوق بشر از خود نشان نداده و اين امر باعث گرديده كه رژيم در زيرپاگذاشتن بيشتر حقوق بشر جري‌تر عمل كند.

در ايران تحت حاكميت ملاها، نقض حقوق بشر در قانون اساسي نهادينه شده است. دستگيري‌هاي بي‌شمار روزانه، مجازات‌هاي ضدانساني و دست و پا بريدن و چشم از حدقه درآوردن، سركوب زنان به بهانة نام بدحجابي، سركوب اقليتهاي ملي و مذهبي، مبتلاكردن مردم و به‌طور خاص اقشار پايين جامعه به پديده‌هاي اجتماعي كه بانيان آن، باندهاي وابسته به رژيم هستند و ... از جمله صحنه‌هاي نقض حقوق بشر در ايران تحت حاكميت مذهبي ملاهاست.

با اساس گزارش سالانه مانيتورينگ حقوق بشر ايران كه به تازگي انتشار يافته است، از ابتداي سال سال 2017 تا پایان ماه نوامبر، 520 نفر در ایران اعدام شده‌اند. از اين تعداد فقط ۹۱ اعدام توسط خبرگزاريهاي رسمي ايران، اعلام شده است! از مجموعه اعدام‌هاي انجام شده در اين مدت، 28 اعدام در ملاءعام بوده است. همچنين 4 نفر از اعدام شدگانٍ در زمان جرم انتسابی، كودكان زير18سال و 12 نفر از آنها زن بوده‌اند. 47 مورد مرگ در زندان صورت گرفته كه 25 مورد آن بر اثر عدم رسيدگي پزشكي و 22 مورد ديگر خودكشي بر اثر فشار روحي بوده است. شمار زندانيان با گنجايش هر زندان بسيار ناهمخوان و بعضا فاجعه بار است. تعداد زندانيان سياسي در سال جاري بيش از 640 مورد بوده است. تنوع شكنجه‌هاي جسماني 85 مورد و تنوع شكنجه‌هاي روحي 56 مورد بوده است. در حال حاضر بيش از 30 روزنامه‌نگار و ۱۸ وب‌نگار در زندان هستند. براساس گزارش گزارشگران بدون مرز در 26آوریل2017، ایران در رتبه ۱۶۵ آزادی رسانه‌ها در میان ۱۸۰ کشور قرار دارد. عليرغم اينكه ادیان زرتشت، مسیحیت، یهودیت و مذهب تسنن در ایران به رسمیت شناخته شده، اما بطور سيستماتيك اين اديان و پيروان عقائد ديگر سركوب شده‌اند. بر اساس اساس آمارهای رسمی در ایران، سالانه 15000 کارگر با حوادث حين كار مواجه هستند و روزانه 5 الي 6 کارگر جان خود را به علت عدم وجود سيستم هاي ايمني مناسب، در اين حوادث از دست مي‌دهند. طبق اعترافات خبرگزاريهاي حكومتي، تعداد کودکان کار در حال افزايش است و از آنجا كه نزدیک به 10میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق به‌سر می‌برند هر روز به آمار كودكان كار افزوده ميشود. مقامات ایران به وجود 7 میلیون کودک کار و كودكان خیابانی و 3 میلیون و ۲۰۰هزار کودک ترک تحصیل کرده اعتراف كرده اند. 

علاوه بر اينها، كشتار كولبران كرد توسط پاسداران رژيم در مرز غربي ايران كماكان ادامه دارد. در يك سال گذشته نزديك به 100 كولبر مورد هدف پاسداران قرار گرفته و جان خود را از دست داده‌اند. آنها كساني هستند كه براي به دست آوردن يك لقمه نان در اين شغل اجباري و مشقت بار همواره با انواع مختلف مرگ مواجه هستند.

آخرین جنایت حقوق بشری حکومت ایران را میتوان در بی توجهی عامدانه به وضعیت زلزله زدگان اخیر غرب کشور مشاهده کرد. رژيم ایران بجای كمك به مردم زلزله زده، اقدام به فرستادن نیروهای سپاه و يگان ضدشورش به اين مناطق نموده و در نمونه‌هاي متعددي نيز كمك‌هاي مردمي به زلزله‌زدگان را غارت و با فروش اين كمك‌ها، پاسداران رژيم پول آن را به جيب زده‌اند.

خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران در گزارش شش ماهه اول سال میلادی۲۰۱۷ خود به ”فقدان دستگاه قضایی مستقل” در ایران اشاره کرده است. اخيرا رئيس جمهور سابق اين رژيم، محمود احمدی‌نژاد كه خود كارنامه انكارناپذير و سياهي در امر نقض حقوق بشر و صدور تروريسم دارد، طي نامه‌‌يي به علي خامنه‌ای، نوشته بود كه اعتماد مردم به رژيم از خطوط قرمز عبور كرده و فرياد مردم از بي‌عدالتي به آسمان است و هيچ اميدي به اجراي عدالت در اين رژيم وجود ندارد. وي همچنين ضمن اشاره به ”عادي شدن جرم” در اين رژيم و وضعيت زندانهاي كشور، در خصوص قوة قضائيه مي‌گويد كه قوة قضائيه تنها قوه‌يي است كه در 38 سال است كسي جرأت نكرده به آن انتقاد بكند!

به توجه به واقعيتهاي ايران تحت حاكميت ملاها با قاطعيت مي‌توان گفت كه هيچ خانواده‌يي را در ايران نمي‌توان يافت كه از نقض حقوق بشر توسط اين رژيم در امان مانده باشد. به طور واقع ايران توسط رژيم ضدانساني حاكم تبديل به يك زندان براي ايرانيان شده است.

علاوه بر اينها مي‌توان به قطع و يقين گفت كه اگر رژيم صدور تروريسم و به‌خصوص نقض حقوق بشر را كنار بگذارد با توجه به ميزان سركوب و ستمي كه بر مردم روا داشته شده و ميزان خشمي كه در جامعه ايران عليه رژيم ايران وجود دارد به سرعت سرنگون خواهد شد. اما آيا اين رژيم حاضر خواهد شد كه سياست و استراتژي خود در اين دو پهنه را به كناري بنهد؟ هرگز. زيرا اين رژيم از اساس اعتقادي به حقوق بشر و قوانين بين‌المللي و همزيستي ندارد. تاكنون بيش از 120 هزار تن از فرزندان مردم ايران توسط اين رژي اعدام شده‌اند كه قتل عام بيش از 30 هزار زنداني سياسي در سال 1988 از جمله جنايات تكان‌دهنده اين رژيم است. از شروع ریاست آخوند روحانی بیش از 3200 نفر اعدام شده‌اند و موج اعدامها به طور فزاينده‌يي ادامه دارد. 

لذا در گراميداشت هفتادمین سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، همانطور كه رهبر اپوزيسيون ايران، خانم مريم رجوي بارها اعلام كرده‌اند، هيچ چيزي بهتر از اين نمي‌تواند باشد كه پرونده نقض حقوق بشر در ایران به شورای امنیت ملل متحد احاله، مجازات اعدام در ايران لغو و روابط دولتها با اين رژيم به توقف اعدام و شكنجه و نقض حقوق بشر در ايران مشروط گردد.

مریم رجوی كه در روز چهارشنبه 6 دسامبر در جلسه‌يي به مناسبت 10 دسامبر در بروکسل سخنراني مي‌كرد گفت ”مقابله مردم ایران با رژیم ملاها روز به روز رو به رشد است و مردم ايران رژیم روحانی را سرنگون می‌‌كنند. وي همچنين گفت یک آلترناتیو دموکراتیک در برابر رژیم ملایان وجود دارد که معتقد به انتخابات آزاد، برابری زن و مرد، جدایی دین و دولت، برابری حقوق اقلیتهای ملي و مذهبی و یک ایران غیراتمی است.